Over sclerotia

Magic truffels zijn eigenlijk geen echte truffels, maar sclerotia. Anders dan paddenstoelen groeien ze onder de grond, tussen de zwamdraden. Uit een stelsel van zwamdraden, ookwel een zwamvlok of mycelium, groeien normaal gesproken paddenstoelen, maar soms zijn de omstandigheden hiervoor niet optimaal. Op dat moment begint het mycelium sclerotia aan te maken, om voedingsstoffen op te slaan voor betere tijden. Omdat bepaalde paddenstoelen psilocine en psilocybine aanmaken, de stoffen waarvan je gaat hallucineren, worden deze stoffen ook opgeslagen in de sclerotia, waardoor de zogenoemde magic truffels ontstaan.

Dat sclerotia een “overlevingstechniek” van de paddenstoel is, is ook te zien wanneer deze wordt blootgesteld aan warmte. Op dat moment wil de sclerotia mycelium gaan produceren om zo door te gaan met de levenscyclus van de paddenstoel. Omdat het mycelium begint als een zacht wit laagje op de sclerotia wordt het vaak ten onrechte aangezien als een schimmel, maar sclerotia waarop mycelium groeit zijn gelukkig compleet veilig te eten.

Om sclerotia te kunnen kweken moet de hierboven beschreven situatie worden nagebootst, dit wordt gedaan door het mycelium in een vrijwel afgesloten ruimte te plaatsen. Hierdoor kunnen de groeiomstandigheden perfect worden gecontroleerd, waardoor het mycelium in plaatst van paddenstoelen, sclerotia begint te vormen. Dit proces duurt enkele maanden, waarna de sclerotia worden geoogst, gewassen en verder worden verwerkt in porties.

Hoe werken ze?

Magic truffels bevatten, net als paddo’s/ magic mushrooms de psychoactieve stoffen psilocybine en psilocine.

Psilocybine

Psilocybine - Chemische structuurPsilocybine is een hallucinogeen (entheogeen, psychedelisch) indool uit de tryptamine-familie. Het wordt geproduceerd door honderden schimmelsoorten, waaronder het geslacht Psilocybe, zoals de Psilocybe cubensis en de Psilocybe semilanceata (het Puntige Kaalkopje), en is naar verluidt ook uit tientallen andere schimmelsoorten geïsoleerd. De verzamelnaam is psilocybine-paddenstoelen, maar gewoonlijk worden ze “heilige paddenstoelen,” “magische paddenstoelen,” of gewoon “paddo’s” genoemd. Bezit en in sommige gevallen ook gebruik van psilocybine of psilocine is in de meeste landen, over de hele wereld, vogelvrij verklaard. Voorstanders van het gebruik beschouwen het als een entheogeen en als aanvullend hulpmiddel voor verschillende soorten transcendentie-oefeningen, waaronder meditatie, psychonautica en psychedelische psychotherapie. Intensiteit en duur van de entheogene effecten van psilocybine-paddenstoelen zijn zeer uiteenlopend, afhankelijk van soort of gekweekte variëteit van de paddenstoel, dosering, individuele instelling en omgevingsfactoren.

Eenmaal ingenomen wordt psilocybine meteen omgezet in psilocine, dat vervolgens deels als antagonist werkzaam is op de 5-HT2A- en 5-HT1A-serotoninereceptoren in de hersenen. De kenmerkende bewustzijnsveranderende effecten van psilocybine houden tussen de 3 en 8 uur aan, hoewel die effecten voor mensen die onder invloed van psilocybine verkeren, veel langer lijken te duren, omdat de drug ook het tijdsbesef kan veranderen.

bron: Wikipedia

Toxiciteit

De toxiciteit van psilocybine is gering; bij ratten bedraagt de orale LD50 280 mg/kg, ongeveer anderhalf maal die van cafeïne. De letale dosis bij een psilocybine-intoxicatie, bij gebruik als genotmiddel en medicinaal gebruik, is onbekend en nooit gedocumenteerd; een rapport uit 2008 vermeldde “Overlijden door het innemen van uitsluitend psilocybine is onbekend, bij gebruik als genotmiddel of medicijn.” Psilocybine maakt ongeveer 1% van het gewicht uit van de Psilocybe cubensis-paddenstoel en truffels, zodat er ongeveer 1,7 kilo gedroogde of 17 kilo verse paddenstoelen nodig zouden zijn om bij iemand van 60 kg lichaamsgewicht de LD50 van 280 mg/kg van de rat te bereiken. Mensen die lithium slikken zouden voorzichtig moeten zijn met psilocybine, omdat de combinatie volgens verschillende meldingen tot aanvallen zou kunnen leiden.

bron: Wikipedia